Wróć do artykułów

Zasady umorzenia subwencji z Tarczy Finansowej PFR 1.0

Autor

Kancelaria Pałucki & Szkutnik
16.04.2021

Przedsiębiorcy otrzymali możliwość umorzenia 100% wartości subwencji przyznanej w ramach Tarczy Finansowej Polskiego Funduszu Rozwoju 1.0. W ostatnich dniach zostały ogłoszone zasady, na jakich ma odbywać się cały proces. Umorzenie pełnej kwoty subwencji będzie bowiem możliwe wyłącznie dla poszczególnych branż i po spełnieniu konkretnych warunków.

Ogłoszone przez PFR kryteria umorzenia całej subwencji są całkowicie odrębne od znanych dotąd zasad umorzenia, opierających się na utrzymaniu poziomu zatrudnienia (w przypadku mikroprzedsiębiorców i MŚP) oraz skumulowanej stracie gotówkowej (w przypadku MŚP).

– mec. Jakub Szkutnik

Zasady ogólne

  1. Obowiązkiem podmiotu, który uzyskał dofinansowanie będzie złożenie oświadczenia o rozliczeniu subwencji za pośrednictwem profilu w bankowości elektronicznej w terminie do 10 dni roboczych po 12 miesiącach liczonych od dnia wypłaty subwencji finansowej.
  2. Oświadczenie można złożyć najwcześniej w dniu, w którym upływa 12 miesięcy od dnia wypłaty subwencji, a najpóźniej do dziesiątego dnia roboczego po tej dacie.

Jeśli subwencję wypłacono 30 kwietnia 2020 roku, wówczas 30 kwietnia 2021 roku jest pierwszym dniem roboczym, w którym oświadczenie można złożyć.

  1. Wzór oświadczenia przygotuje PFR na podstawie danych z rejestrów publicznych i zamieści go w bankowości elektronicznej. Oświadczenie będzie dostępne w formie nieedytowalnej już przed otwarciem okna umożliwiającego jego składanie.
  2. W przypadku, gdy dane w oświadczeniu przygotowanym przez PFR nie zgadzają się z rzeczywistością, należy te dane poprawić, a także niezwłocznie – jeszcze przed złożeniem oświadczenia w bankowości elektronicznej – skontaktować się z instytucjami publicznymi, z których pochodzą dane, w celu wyjaśnienia rozbieżności.
  3. Jeżeli rozbieżności nie zostaną wyjaśnione przed upływem terminu na złożenie oświadczenia w bankowości elektronicznej, wówczas należy złożyć oświadczenie zgodnie z danymi, które przedsiębiorca uważa za poprawne. Akceptacja danych podanych przez PFR zamyka drogę do późniejszego wszczęcia postępowania wyjaśniającego.
  4. W przypadku, gdy przedsiębiorca nie ma już rachunku w banku, za pośrednictwem którego składał wniosek o przyznanie tarczy finansowej, powinien założyć rachunek w tym banku jeszcze przed pierwszym dniem, kiedy możliwe jest składanie oświadczenia. W przeciwnym wypadku istnieje możliwość, że konieczny będzie zwrot 100% kwoty subwencji.

Zasady umorzenia 100% subwencji

  1. Istnieje możliwość, by względem danego podmiotu umorzyć 100% przyznanej subwencji. Spełnione muszą być następujące wymogi:
    • Dany podmiot musi mieć wpisany jako kod działalności PKD jeden z 54 kodów, które uznane zostały przez PFR za najbardziej dotknięte skutkami epidemii (np. działalność hotelarska, działalność gastronomiczna) i musi realnie wykonywać działalność opisaną tym kodem. Kod nie musi być kodem działalności przeważającej. Obowiązuje stan na 31 grudnia 2019 roku.
    • Podmiot odnotować musi min. 30% spadku przychodów ze sprzedaży w okresie 1 kwietnia – 31 grudnia 2020 roku w stosunku do 1 kwietnia – 31 grudnia 2019 roku lub 1 października – 31 grudnia 2020 roku w stosunku do 1 października – 31 grudnia 2019 roku.
    • Podmiot musi przez cały czas (od daty przyznania subwencji) prowadzić działalność gospodarczą (nie być w stanie zawieszenia, likwidacji, upadłości, restrukturyzacji), a także nie może mieć statusu przedsiębiorstwa w trudnej sytuacji.

Zasady zwrotu subwencji dla mikroprzedsiębiorców

  1. Mikroprzedsiębiorca, w stosunku do którego nie ma przesłanek do zastosowania 100% umorzenia, zobowiązany jest do zwrotu 25% subwencji. 25% subwencji jest przedmiotem umorzenia, jeżeli działalność jest w dalszym ciągu prowadzona. To czy pozostałe 50% subwencji zostanie umorzone, czy też podlegać będzie zwrotowi zależy od poziomu redukcji zatrudnienia.

Skala redukcji zatrudnienia wyliczana jest jako stosunek średniej liczby zatrudnienia przez 12 miesięcy w stosunku do liczby pracowników, na których mikroprzedsiębiorca otrzymał dofinansowanie.

  1. Średnie zatrudnienie w okresie 12 miesięcy liczone jest jako suma liczby pracowników na ostatni dzień kalendarzowy każdego miesiąca, począwszy od końca miesiąca kalendarzowego poprzedzającego datę zawarcia umowy subwencji.

Podmiot, który zawarł umowę subwencji w maju sumuje liczbę pracowników na dzień 30 kwietnia 2020 r., 31 maja 2020 r., 30 czerwca 2020 r. itd.

  1. Przez pracownika rozumie się nie tylko osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, ale też na podstawie umów cywilnoprawnych. Istotne jest by dana osoba była zgłoszona do ZUS z odpowiednim kodem na konkretny dzień. Do pracowników na potrzeby wyliczania ww. kwoty nie są zaliczane te osoby, które przez cały miesiąc przebywały na urlopie bezpłatnym.
  2. Subwencja spłacana jest w 24 ratach płatnych po upływie 13 miesięcy kalendarzowych. Okres ten liczy się od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym wypłacono subwencję. Dokładny harmonogram spłat zostanie udostępniony przez bank.

Gdy subwencję wypłacono w maju 2020 roku, rozpoczęcie spłat nastąpi w lipcu 2021 roku, a ostatnia rata płatna będzie w czerwcu 2023 roku.

Zasady zwrotu subwencji dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP)

  1. Mały lub średni przedsiębiorca, w stosunku do którego nie ma przesłanek do zastosowania 100% umorzenia, zobowiązany jest do zwrotu 25% subwencji. 25% subwencji jest przedmiotem umorzenia, jeżeli działalność jest w dalszym ciągu prowadzona. Kolejne 25% subwencji umarzane jest w zależności od utrzymania stanu zatrudnienia. Pozostałe 25% subwencji umarzane jest w zależności od wykazanej skumulowanej straty gotówkowej na sprzedaży.

Skala redukcji zatrudnienia wyliczana jest jako stosunek średniej liczby zatrudnienia przez 12 miesięcy w stosunku do średniego zatrudnienia u małego lub średniego przedsiębiorcy w roku 2019.

  1. Średnie zatrudnienie w okresie 12 miesięcy liczone jest jako suma liczby pracowników na ostatni dzień kalendarzowy każdego miesiąca, począwszy od końca miesiąca kalendarzowego poprzedzającego datę zawarcia umowy subwencji.

Podmiot, który zawarł umowę subwencji w maju sumuje liczbę pracowników na dzień 30 kwietnia 2020 r., 31 maja 2020 r., 30 czerwca 2020 r. itd.

  1. Przez pracownika rozumie się nie tylko osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, ale też na podstawie umowy zlecenia. Istotne jest by dana osoba była zgłoszona do ZUS z odpowiednim kodem na konkretny dzień. Do pracowników na potrzeby wyliczania ww. kwoty nie są zaliczane te osoby, które przez cały miesiąc przebywały na urlopie bezpłatnym.
  2. Średnie zatrudnienie w roku 2019 liczone jest jako średnia zatrudnienia z dnia 30 czerwca 2019 roku i 31 grudnia 2019 roku.
  3. Stratę gotówkową bada się w okresie 12 miesięcy licząc od pierwszego miesiąca, w którym MŚP odnotował stratę (przy czym najwcześniej może to być marzec 2020 roku) lub od miesiąca, w którym PFR podjął decyzję o przyznaniu subwencji finansowej. Sposób liczenia straty różni się w zależności od tego, czy MŚP prowadzi księgi rachunkowe, rozlicza się na podstawie księgi przychodów i rozchodów lub karty podatkowej lub ryczałtu.
  4. Subwencja spłacana jest w 24 ratach płatnych po upływie 13 miesięcy kalendarzowych, licząc od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego, następującego po miesiącu, w którym wypłacono subwencję. Dokładny harmonogram spłat zostanie udostępniony przez bank.

Gdy subwencję wypłacono w maju 2020 roku, rozpoczęcie spłat nastąpi w lipcu 2021 roku, a ostatnia rata płatna będzie w czerwcu 2023 roku.

Obecny stan prawny klasyfikuje umorzenie jako przychód. Oczekujemy jednak na jasne stanowisko Ministerstwa Finansów odnośnie tego, czy firmy zapłacą podatek od umorzonej części Tarczy Finansowej.

– mec. Jakub Szkutnik