W dniu 19 października 2018 r. Sąd Najwyższy uchwałą wydaną pod sygnatura akt III CZP 45/18 orzekł, że rzecz nabyta w trakcie trwania małżeństwa, w którym obowiązuje ustawowa wspólność majątkowa, w części ze środków pochodzących z majątku osobistego jednego z małżonków, a w części z ich majątku wspólnego, wchodzi do majątku osobistego małżonka i do majątku wspólnego małżonków w udziałach odpowiadających stosunkowi środków przeznaczonych z tych majątków na jej nabycie, chyba że świadczenie z majątku osobistego lub majątku wspólnego przekazane na nabycie rzeczy miało charakter nakładu, odpowiednio, na majątek wspólny lub osobisty.
SN wskazał, że zawarcie związku małżeńskiego i przyjęcie wspólności majątkowej tworzy pewną relację między małżonkami, ale nie odbiera im samodzielności i możliwości wchodzenia w relacje cywilnoprawne z innymi osobami i okoliczność ta ma znaczenie dla wierzycieli małżonków.
Sąd Najwyższy podkreślił, że musi być jasne w obrębie jakich mas majątkowych następują przesunięcia majątkowe dokonywane przez małżonków.
